Maak Dit Jaar Je Beste Jaar: Tips voor Moslims

(Zelfgemaakte foto, yasss :D)

De hadith die mij inspireerde om te zijn wie ik ben is de Hadith waarin de profeet ﷺ zei: ‘De meest geliefde mensen bij Allah de meest nuttige is (السلسلة الصحيحة” (2 / 575 – 576.

Ik was toen nog erg jong en wilde graag geliefd zijn bij Allah. Echter kan een goede moslim zijn soms aanvoelen als een grote berg die je moet beklimmen. Waar te beginnen? Kennis opdoen? Maar met wiens hulp? Arabisch leren? Koran reciteren (laten we eerst beginnen met leren lezen wat dat kon ik toen ook niet)? Dan moet je ook nog navigeren tussen allemaal sprekers die allemaal iets anders te vertellen hebben en het met elkaar oneens zijn. Daarnaast heb ik de vervelende eigenschap om alles wat ik lees tot de bodem te willen begrijpen en dan het liefst bij het aller moeilijkste te beginnen, wat in de islam even gevaarlijk is als bergbeklimmen zonder gereedschap en ervaring: gegarandeerd val je te pletter. En laten we eerlijk zijn, ik val liever van de Kilimanjaro af dan dat ik een extreme fout bega in mijn daden/uitspraken/gedachten/begrip in Tawheed of Aqeedah. Het voelde als een onbegonnen taak.

Terwijl ik een paar dagen met de handen in mijn haren zat dacht ik steeds aan twee Hadith: 

Degene die Allah nadert met de lengte van een hand, Allah nadert hem met de lengte van een arm, Ṣaḥīḥ al-Bukhārī 6970. En de hadith over dat Allah houdt van degene die nuttig is voor de djama’a die ik hierboven noemde. 

Ik wist dus dat als ik de eerst stappen zou nemen en daar oprecht en nederig in was, Allah de rest van de weg stapje bij stapje voor mij zou ontvouwen. Ik dacht: waarom doe ik niet iets waar ik wel goed in ben, aanleg voor heb en doe dat dan vervolgens zo intensief, dat het wellicht voor al mijn andere zwakheden en tekortkomingen compenseert? Nuttig zijn voor mensen, dat kan toch niet misgaan? Hier kwam mijn valkuil juist van pas: ik hield van het aller moeilijkste, juist de dingen die mensen haten kon ik voor ze uitpluizen en simpel maken. Zodoende stak ik met die gedachten in mijn achterhoofd (en met veel meer passie en energie) tijd in mijn kwaliteiten. Met de intentie om de tevredenheid van Allah te verkrijgen, en niet de mensen te pleasen (niet dat dat ooit zal lukken, lol)! 

Zoals Martin Luther King ook wel mooi had verwoord: ‘’Als het je roeping is een straatveger te zijn, veeg dan de straten zoals Shakespeare poëzie schreef. Veeg dan de straten dan zo goed dat de bewoners van de aarde zullen pauzeren om te zeggen: ‘’Hier woonde een geweldige straatveger die zijn werk goed deed!’’ Wat het ook is dat je doet, geef het je alles, omwille van Allah. Onderschat daarbij geen enkele rol die jij hebt: als ouder, als buur, als familielid, vriend, zoon of dochter, medewerker of voorbijganger; zelfs niet als simpele bewoner van de aarde. Je bent nooit nietsbetekenend. Deze rol schonk Allah jou en dit willen wij natuurlijk niet licht nemen! Voel je vereerd en wees de beste die je kan zijn in het vervullen van deze rollen. 

Mijn intentie vandaag is met jullie te delen wat de adviezen zijn waar ik het meest in geloof. Adviezen die het meest grote effecten hebben gehad op de levens cliënten die ik heb gehad en ik eigenlijk het liefst met iedereen wil delen. Ik heb mijn favoriete van dit moment uitgekozen. Het was nooit de bedoeling geweest om mijn verhaal te delen, sterker nog, ik haat het om over mezelf te spreken. Echter, moest ik vandaag wel het achtergrondverhaal delen en ik wil jullie daarom graag laten zien dat ik zelf enorm heb geprofiteerd van deze wijsheden en ik altijd practice wat ik preach! 

 Vertrouw op Allah en vergroot je locus of control 

Je Locus of Control (cirkel van invloed) gaat over waar je het gevoel van controle plaatst. Sommige mensen hebben een interne Locus of Control (de controle ligt bij hen, zij kunnen alles veranderen naar hun wensen) en anderen hebben een externe Locus of Control (de controle ligt bij de buitenwereld, alles overkomt hen). Natuurlijk zijn dit beiden extremen die beiden even onzinnig zijn. Een moslims dient natuurlijk een correct balans in beiden hebben (zie plaatje in mijn beste Microsoft Paint skills, inclusief schrijffout, goeien = groeien). 

Alles waar jij geen controle over hebt vertrouw je aan Allah toe, zaken waar je wel controle in hebt, daar neem je je asbaab om het beste ervan te maken EN daarbij vertrouw je op Allah. Veel te vaak zie ik moslims zichzelf slachtoffer maken van de omstandigheden. Ik kom er nauwelijks doorheen met een advies en ik hoor al ‘’Ja maar die … ‘’ en ‘’Ja maar dat … ‘’, hun interne locus of control is even groot als een zandkorrel. Vaak is dat niet eens omdat ze niet anders kunnen, ze willen gewoon simpelweg niet. 

Wanneer je je aandacht richt op je interne Locus of Control – dus de plek waar jij wel invloed op hebt, dan groeit deze ook in je beleving. Ongelofelijk veel psychosociale problemen stammen af van een ongebalanceerde verhouding van de Locus of Control. Of nog erger: de grenzen tussen intern en extern zijn vervaagd. Oei! Wanneer men hier een correcte en duidelijke verhouding in zou hebben, zouden hele grote brokken van hun problemen al wegvallen; van relatieproblemen, tot piekeren tot aan OCD (obsessief en compulsief(dwangmatig) handelen) klachten toe.

Daarom begin ik graag hierbij. Allereerst is het de bedoeling dat je door de jaren heen je interne Locus of control zo groot mogelijk maakt. Dit betekend dat jouw je jouw focus verlegt en de beleving van jezelf verandert. Allah blijft natuurlijk ten aller tijden de enige die de volledige controle heeft. Maar jouw beleving in waar jij wel controle over hebt is enorm belangrijk om het beste ervan te maken en je beste leven te lijden. Je stopt je tijd en energie vooral in dingen die jij kunt veranderen.

Mijn simpele tip om je interne locus of control te vergroten is één die niet leuk is: neem verantwoordelijkheid, oftewel; alles is jouw schuld. Het verschil tussen naar een psycholoog gaan en een coach (beiden hebben profijt) is dat een psycholoog je vooral helpt met onaangename, pijnlijke en lelijke stukken van jezelf accepteren. Een psycholoog vertelt je de onaangename waarheid die jij moet horen, en nu is dat: alles wat stom is in jouw leven is jouw schuld!

 Laatst deelde ik massaal (en een beetje obsessief) een fragment dat ik hoorde in een lezing van de Canadees hoogleraar in psychologie genaamd Jordan Peterson. Ik wilde het liefst dat iedereen dit zag, want ik gunde elke moslim het besef van hoe krachtig het nemen van verantwoording over (en dus ook controle van) je leven is. 

Hij begint in het fragment met vertellen over een vrouw die bij haar psychiater binnen kwam met de woorden: ‘’Dokter, ik hoop dat er iets mis is met mij.’’ De psychiater keek natuurlijk verbaasd op. ‘’Nou.’’, legde ze meteen uit, ‘’Dit is hoe ik het zie: ik ben ontevreden en ongelukkig, en, of er is helemaal niks mis met mij en het probleem is de wereld….  En ja, wat ga ik er dan aan doen? Ik bedoel, het is de wereld nou eenmaal! Of ik heb geluk, en ik ben zelf het probleem voor dit onnodige lijden en dan kan ik er iets aan doen.’’

Dr. Peterson vertelt vervolgens het verhaal van degene die wiens boek de Sovjet Unie neerhaalde: Aleksandr Solzhenitsyn. Solzhenitsyn zat in een werkkamp voor politieke gevangenen, en, in plaats van anderen (Hitler en Stalin) de schuld te geven, ondanks dat hij het recht daartoe technisch gezien wel had, nam hij de verantwoordelijkheid er zelf over. Hij ging, zoals hij schreef, door zijn geheugen met een fijne kam en vroeg ik zich af: ‘’Wat zijn alle verkeerde keuzes die ik heb gemaakt waardoor ik hier ben beland en hoe trek ik dat recht?’’ Zijn manier om dat recht te trekken was het boek ‘’De Goelag Archipel’’ te schrijven, wat het afbrokkelen van de Sovjet Unie versnelde. 

Solzhenitsyn schreef dan ook: ‘’Één persoon die stopt met liegen kan de tirannie beëindigen.’’ Ik geloof stellig dat hij daarmee ook bedoelde: een persoon die tegen zichzelf liegt. Want dat is wat je doet als je een ander de schuld geeft van jouw lijden, zelfs al is dat Hitler, Stalin, de Illuminatie, je partner, de duivel zelf wat mij betreft: je levert je cirkel van invloed vrijwillig bij deze persoon in. Elke keer als je iemand de schuld van iets geeft, geef je hem de macht. Je zegt indirect tegen jezelf: ‘’Ik lijd. En of ik stop met lijden ligt aan of deze persoon iets wel of niet doet.’’ Mensen die altijd anderen de schuld geven zijn dan ook werkelijk slaven van zichzelf.  

Dr. Peterson verteld dan zelf dat ook hij mensen het advies geeft om dit één jaar lang te doen: de verantwoordelijkheden nemen voor alles wat er in je leven mis is en er naar handelen dat recht te trekken. Het gevolg van dit advies was honderden brieven van mensen hem enthousiast en in shock schreven hoe hun leven ongelooflijk veranderde!

Je externe Locus of Control is de grond waarop jij staat, niet de tralies van je gevangenis

Je externe Locus of Control is het fundament van jouw persoonlijke controle. Is die niet goed? Dan ben je al helemaal miserabel en is je leven vreselijk zwaar. Als je werkelijk op Allah vertrouwt, dan vertrouw je dus ook dat alles wat buiten jouw controle om gebeurd (en dus Zijn Wil was) het beste voor jou is, dat daar Genade en Wijsheid in zit. Dus OOK als alles vreselijk stom aanvoelt. Tony Robbins verwoordde dat ook wel als: ‘’Alles in het leven gebeurt voor jou, niet tegen jou.’’ Wat een geweldige afspraak! Moeten wij ons dan niet schamen dat wij, terwijl wij in Allah geloven en Zijn namen en Eigenschappen kennen, hier zo in tekort schieten? Hoe kan het zijn dat wij als moslims klagen over wat ons treft? Dat wij uitspraken maken als: ‘’Waarom ik?’’, ‘’Altijd heb ik pech!’’, etc. 

Laatst schoot ik uit tijdens het koken en sneed vreselijk diep in mijn vinger. De impuls om te gaan klagen en jammer kwam meteen op, want we zijn nou eenmaal mensen, maar ik onderdrukte die en zei ‘’Inna lilahi wa inna ilayhi raji’un’’, niet omdat mijn vinger ter plekke was gestorven (lol, domme grap, sorry maar ik ging wel stuk tijdens het typen), maar omdat Allah in de koran positief spreekt over mensen die, wanneer het slechte hun treft, zij zeggen: ‘Inna lilahi wa inna ilayhi raji’un’.